خسرو من چون به بارگاه برآيد

شاعر : سعدي

نعره و فرياد از سپاه برآيدخسرو من چون به بارگاه برآيد
مرد توانگر ز مال و جاه برآيدعاشق صادق ز خان و مان بگريزد
يوسف مصري ز قعر چاه برآيدبر سر کويش نظاره کن که هزاران
کز هوس روي او پگاه‌برآيدصبح چنان صادقست در طلب او
صومعه داران چو ...\N
\Nاز همگان وافضيحتاه برآيد
\Nغمزه‌ي او مست و ...
گر به مثل ديرتر ز خواب بخيزدهر که برون آيد از ... برآيد
آينه گر عکس او ز دور ببيندصبح در آن روز چاشتگاه برآيد
مرده اگر ياد او کند به دل خاکاز دل سنگش هزار آه برآيد
\Nبر سر خاکش بسي گياه برآيد
کار برآيد چو سال و ماه برآيدصبر کن اي دل ...
بوي عبادت ازان گناه برآيدچون ز سر عشق او کنند گناهي
اي دل سعدي نه ...\N
سجده کن آنجا که ...\N